मी गझल लिहिण्याचा केलेला एक प्रयत्न
स्वयं जाणीव
अनित्य आहे सर्व काही जीवनी
हे जीवन तरी कुठे शाश्वत आहे
उत्पन्न व्यय आलेख हा आयुष्याचा
नवनिर्मिती होण्या प्रत्येकास संपणे आहे
आठवांचा गुच्छ असुदे कितीही सुंदर
कधीतरी त्यालाही जगती अंत आहे
बोलती स्तुती गाती जीवनी नित्य सारे
स्तुतीच्या ओघालाही काहीतरी मर्यादा आहे
जरूरत नसता बोल लावीती इतरांना जेजे
कृतघ्न अवघे काम झाल्या विसरत आहे
आजचे भाट होतील निष्क्रिय केव्हातरी
भविष्यातील भाट आजपासून शोधणे आहे
दुसऱ्यांवर विसंबंण्याला नित्य शोध घेणे आहे
विसंबणारा न मिळाला तर अवघा घात आहे
स्वयंसिद्ध होणे हीच गुरुकिल्ली आयुष्याची
इतरांची मदत मग नसली तरीही आनंद आहे
शिकुनी चुकातुनी नित्य पुढे जाणे आहे
नाहीतर डोळे बंद करणारी मांजरही आहे
बंद डोळे उघडले वेळेत तर सूर्योदय पाहू
पहाट सांज दोन्ही माहौल सारखाच आहे
सांजेला पहाट समजून फसवू जगाला इथे
न्यायाधीश अंतरीचा सर्वात श्रेष्ठ आहे
सारांश एवढाच स्वयंजाणीव आवश्यक आहे
डोळ्यावर पट्टीवाली गांधारी सर्वा ज्ञात आहे
--- निलेश जोशी
No comments:
Post a Comment