Saturday, September 30, 2017

स्वयं जाणीव

मी गझल लिहिण्याचा केलेला एक प्रयत्न

स्वयं जाणीव

अनित्य आहे सर्व काही जीवनी
हे जीवन तरी कुठे शाश्वत आहे

उत्पन्न व्यय आलेख हा आयुष्याचा
नवनिर्मिती होण्या प्रत्येकास संपणे आहे

आठवांचा गुच्छ असुदे कितीही सुंदर
कधीतरी त्यालाही जगती अंत आहे

बोलती स्तुती गाती जीवनी नित्य सारे
स्तुतीच्या ओघालाही काहीतरी मर्यादा आहे

जरूरत नसता बोल लावीती इतरांना जेजे
कृतघ्न अवघे काम झाल्या विसरत आहे

आजचे भाट होतील निष्क्रिय केव्हातरी
भविष्यातील भाट आजपासून शोधणे आहे

दुसऱ्यांवर विसंबंण्याला नित्य शोध घेणे आहे
विसंबणारा न मिळाला तर अवघा घात आहे

स्वयंसिद्ध होणे हीच गुरुकिल्ली आयुष्याची
इतरांची मदत मग नसली तरीही आनंद आहे

शिकुनी चुकातुनी नित्य पुढे जाणे आहे
नाहीतर डोळे बंद करणारी मांजरही आहे

बंद डोळे उघडले वेळेत तर सूर्योदय पाहू
पहाट सांज दोन्ही माहौल सारखाच आहे

सांजेला पहाट समजून फसवू जगाला इथे
न्यायाधीश अंतरीचा सर्वात श्रेष्ठ आहे

सारांश एवढाच स्वयंजाणीव आवश्यक आहे
डोळ्यावर पट्टीवाली गांधारी सर्वा ज्ञात आहे

--- निलेश जोशी

No comments: