मोगऱ्याचा हार कविता

मोगर्‍याचा हार
मुलगा-     हा हार शुभ्र किति आई
किति कोमल सुंदर पाहीं॥ क्षणभरी॥
किती वास मधुर या येई।
मम चित्त ओढुनी घेई ॥ बघ तरी॥
कशिं फुलें डंवरलीं असतीं।
किती अलंकार त्यापुढती॥ बहुपरी॥
भुवरी। जन्म घे तरी। वास जनशिरीं।
कसा हा मिळवी ।
जनमनें क शानें वळवी ॥ वद तरी ॥1॥

आई-     मधुवासें प्रिय हा सकलां ।
स्वगुणांनी तूं हो बाळा ॥ त्यापरी॥
हा धवलत्वें सुंदरसा।
चारित्र्यें शोभे तैसा॥ तूं तरी ॥
हा दिपवी जसा नगभारा।
तेज तूं लोपविं धीरां॥ त्यापरी
यापरी । वागशिल जरी। सकल जन तरी
तुजसि मम तनया।
शिरि धरतील हारासम या॥ कधिं तरी ॥