Tuesday, August 19, 2014

मी कोण??

एकदा एक मुलगी तिच्या वडिलांकडे आपल्या आयुष्याबाबत तक्रार करत होती, की एक प्रॉब्लेम संपला, की दुसरा सुरू होतो.

तिला आता या सगळ्याचा कंटाळा आला आहे.

व्यवसायाने शेफ असलेले तिचे वडील तिला काही न बोलता स्वयंपाकघरात
घेऊन येतात आणि काही न बोलता तीन पातेल्यांत पाणी उकळत ठेवतात. पाणी जरासे उकळल्यावर ते त्यातल्या एका भांड्यात बटाटा, एकात अंडे आणि एकात कॉफी घालतात.

दुसरीकडे त्या मुलीच्या तक्रारी सुरूच असतात. साधारण वीस मिनिटांनंतर वडील गॅस बंद करतात आणि बटाट्याला एका भांड्यात, अंड्याला दुसऱ्या भांड्यात आणि कॉफीला एका कपामध्ये ओततात.

मुलीकडे वळून विचारतात,
'बाळा, तुला समोर काय दिसते आहे?'

ती मुलगीदेखील वडील हे काय विचारत आहेत, म्हणून जरासे चिडून उत्तर देते,
'बटाटा, अंडे आणि कॉफी.'

ते मुलीला ती प्रत्येक वस्तू जवळून पाहायला सांगतात.

ती बटाट्याला हात लावते, तर तो मऊ झालेला असतो.
अंड फोडून पाहिल्यावर ते उकडून कडक झालेले असते.
ते तिला कॉफी प्यायला सांगतात. ती चवदार कॉफी पिऊन तिच्या चेहऱ्यावर समाधान येते.

वडील तिला समजावतात.
यातील बटाटा, अंडे आणि कॉफी या तिघांनाही गरम पाण्यातून खडतर प्रवास करावा लागला; पण त्याच्याशी प्रत्येकाने प्रत्येक वेळी सामना केला.

कडक आणि ताठ बटाटा गरम पाण्याला सामोरे गेल्यावर नरम
पडला.

आतून लिबलिबित, मऊ असलेले अंडे गरम पाण्यात पडताच बदलत गेले आणि बाहेर आले उकडलेले कडक अंडे;

पण या सगळ्यात कॉफीची कमाल आहे. ती गरम पाण्यात टाकल्याबरोबर तिने पाण्यालाच बदलले आणि त्यातून काहीतरी नवे पेय तयार झाले.

ते मुलीकडे वळून म्हणतात, 'आता विचार तू करायचा आहेस.

या तिन्हीपैकी तू कोण आहेस?'

आपल्या सगळ्यांच्या आयुष्यात संकटे, अवघड प्रसंग येतच असतात.
त्यांना सामोरे जाताना एकच महत्त्वाची बाब म्हणजे आपल्यावर त्यांचा कसा परिणाम होतो आणि
त्या परिस्थितीला आपण कसे तोंड देतो.

हे केवळ त्या मुलीच्याच बाबतीत नाही, तर आपल्या सर्वांनाही लागू पडते. आपण स्वतःला फक्त प्रश्न
विचारायचा,

'या तिन्हीपैकी मी कोण?'

Monday, August 18, 2014

बंडगार्डन नाव कसे पडले?

पुण्यातील बंडगार्डन एरिया सर्वाना माहितच आहे

आम्ही सर्व मित्र पुण्यात फिरताना नेहमी भंकस करायचो
एकदा बंडगार्डन स्टॉपवर उतरलो आणी मित्राने विचारले
"काय रे नीलू ,या भागाचे नाव बंडगार्डन का आहे ??"
क्षणभर मलाच प्रश्न पडला
पण मग भंकस म्हणून मीही सांगितले
"काय यार तुषार ,एवढे माहित नाही ??
अरे जेव्हा इंग्रज होते तेव्हा पुण्यात स्वातंत्र मिळवण्यासाठी चळवळी,उठाव चालु रहायचे
असेच एकदा पुण्याचा इंग्रज गव्हर्नर बायकोसहित या भागात आला तेव्हा एका बागेत उठाव,घोषणाबाजी चालु होती
तेव्हा त्या गवर्नरबाईनी आपल्या नवरयाला विचारले ,हे हनी, व्हाट ए मोब? धिस इज बंड इन द गार्डन

तेव्हापासून या भागाला बंडगार्डंन म्हणु लागले "

हे स्पष्टीकरण ऐकून आम्ही दोघेही बराच वेळ मनसोक्त हसत राहिलो

:):):):)

मजा जाऊ दया पण बंडगार्डन नावाची खरी स्टोरी अशी आहे की
या मुळा मुठा नदीचे पाणी अडवण्यासाठी छोटा बंधारा किंवा भिंत म्हणु हवे तर बांधलेली आहे
त्याला इंग्रजीत BUND म्हणतात
त्याजवळील बाग -Garden म्हणून तो परिसर बंडगार्डन

आहे की नाही मजेशीर नावाची गंमत ??

Saturday, August 16, 2014

तुझे भास पावसाचे

लिहा ओळीवर कविता - भाग ११७ या उपक्रमासाठी माझा प्रयत्न

ओळ - तुझे भास पावसाचे

स्वप्नमय दिस श्रावणाचे
पानांवरील दवबिंदुंचे
मनात अजुनही ताजे
तुझे भास पावसाचे

भास की अनुभव आपले
एकाच छत्रीतुन जाणे
दोघांचेही खांदे भिजलेले
सुखावह येणे पावसाचे

तकलादू छत्री म्हणुनी
बसथाबां आडोसा घेणे
भोवताली माणसे असुनही
आपले एकटेच असणे

पावसा थांबू नको तू
आवडले अवचित येणे
ओठी तिच्या हसू आले
देवून गेले नजराणॆ

पाउस ओसरला अन
आपण चालत निघालो
अजुनी दिसती नेत्री तिच्या
अल्लड भाव पावसाचे

पावसाला कुणी सांगितले
त्याच वेळी कोसळणे
हे तर जगनियंत्याचे
भासे रूप सुत्रधाराचे

----------निलेश जोशी

घोरकष्टोधरणस्तोत्रम

!! घोरकष्टोधरणस्तोत्रम !!

 
श्रीपाद श्रीवल्लभ त्वम् सदैव ।
श्रीदत्तास्मान्पाहि देवाधिदेव ।।
भावग्राह्य क्लेशहारिन्सुकीर्ते । घोरात्कष्टादुद्धरास्मान्नमस्ते ।। १।।

त्वम् नो माता त्वम् पिताऽऽप्तोऽधिपस्त्वम् ।
त्राता योगक्षेमकृत्सद्गुरुस्त्वम् ।।
त्वम् सर्वस्वम् नोऽप्रभो विश्वमूर्ते । घोरात्कष्टादुद्धरास्मान्नमस्ते ।। २।।

पापम् तापम् व्याधिमाधिम् च दैन्यम् ।
भीतिम् क्लेशम् त्वम् हराऽऽशु त्वदन्यम् ।।
त्रातारम् नो वीक्ष्य ईशास्तजूर्ते । घोरात्कष्टादुद्धरास्मान्नमस्ते ।। ३।।

नान्यस्त्राता नापि दाता न भर्ता ।
त्वत्तो देव त्वम् शरण्योऽकहर्ता ।।
कुर्वात्रेयानुग्रहम् पूर्णराते ।
घोरात्कष्टादुद्धरास्मान्नमस्ते ।। ४।।

धर्मे प्रीतिम् सन्मतिम् देवभक्तिम् ।
सत्संगाप्तिम् देहि भुक्तिम् च मुक्तिम् ।
भावासक्तिम् चाखिलानन्दमूर्ते । घोरात्कष्टादुद्धरास्मान्नमस्ते ।। ५।।

श्लोकपंचकमेततद्यो लोकमङ्गलवर्धनम् ।
प्रपठेन्नियतो भक्त्या स श्रीदत्तप्रियो भवेत् ॥ ६॥

!! इति परमहंस परिव्राजकाचार्य श्रीवासुदेवानन्द सरस्वती (टेंबे) स्वामीमहाराज विरचितं घोरकष्टोधरणस्तोत्रम सम्पूर्णम् !!

Friday, August 15, 2014

माझे काही चुकले का ??

"अर्धा किलो भाजी दया मावशी"मी म्हटले
मावशीनी एक दगड ठेवला एका पारड्यात व दुसरया पारड्यात भाजी ठेवू लागल्या
मी म्हटले "मावशी ,हा दगड अर्धा किलोचा आहे कशावरून ??"
"कशावरून म्हणजे मी पुरावा देते ,ए महादु तुझे अर्धा किलोचे मापड़े दे रे ,साहेबाना विश्वास नाय आपल्यावर " असे म्हणून मलाच दोषी ठरवून अर्धा किलोचे माप व तो दगड दोन्ही पारड्यात तोलत तो दगड अर्ध्या किलोपेक्षा कसा जास्त आहे हे मला दाखवले वरून मलाच सुनवले
"साहेब भाजी विकतो पण फसवणार नाही तुम्हाला ,एक टाइम जास्त भाजी गेली तरी चालेल पण ग्राहकाला नाराज नाही करायचा "
"आणि साहेब ही घ्या जास्तीची काकडी , ताई नेतात नेहमी मुलाला आवडते म्हणून पण तुम्ही आज घेतली नाही ,तेव्हा आज माझ्याकडून तुमच्या मुलाला दया "
मी भाजी घेतली काकडी घेतली पैसे दिले व येताना विचार करत होतो

नक्की काय चुकले माझे ?

दगड माप म्हणून योग्य का ??
महादुचे अर्धा किलो माप तरी कैलीब्रेटेड असेल का ??
याबाबत काही नियम आहेत का??
आणि खरच मावशी दोषी नसेल तर फुकट काकडी का दिली ??
मला लाच म्हणून की आपल्याविषयी माझे मत अनुकूल व्हावे म्हणून ??

मला काहीच समजत नाही

तुम्हाला काय वाटते??

Friday, August 8, 2014

श्रीगुरूचरित्र अध्याय (१८) अठरावा

श्रीगुरूचरित्र अध्याय (१८) अठरावा

श्री गणेशाय नमः I श्री सरस्वत्यै नमः I श्री गुरुभ्यो नमः I
जय जया सिद्धमुनि I तूं तारक भवार्णी I
सुधारस आमुचे श्रवणीं I पूर्ण केला दातारा II १ II
गुरुचरित्र कामधेनु I ऐकतां न धाये माझें मन I
कांक्षीत होतें अंतःकरण I कथामृत ऐकावया II २ II
ध्यान लागलें श्रीगुरूचरणीं I तृप्ति नव्हे अंतःकरणीं I
कथामृत संजीवनी I आणिक निरोपावें दातारा II ३ II
येणेंपरी सिद्धासी I विनवी शिष्य भक्तीसीं I
माथा लावूनि चरणांसी I कृपा भाकी तये वेळीं II ४ II
शिष्यवचन ऐकोनि I संतोषला सिद्धमुनि I
सांगतसे विस्तारोनि I ऐका श्रोते एकचित्तें II ५ II
ऐक शिष्या-शिखामणि I धन्य धन्य तुझी वाणी I
तुझी भक्ति श्रीगुरुचरणीं I तल्लीन झाली परियेसा II ६ II
तुजकरितां आम्हांसी I चेतन जाहलें परीयेसीं I
गुरुचरित्र आद्यंतेसीं I स्मरण जाहलें अवधारीं II ७ II
भिल्लवडी स्थानमहिमा I निरोपिला अनुपमा I
पुढील चरित्र उत्तमा I सांगेन ऐका ऐकचित्तें II ८ II
व्कचित्काळ तये स्थानीं I श्रीगुरू होते गौप्योनि I
प्रकट जहाले म्हणोनि I पुढें निघाले परियेसा II ९ II
वरुणासंगम असे ख्यात I दक्षिणवाराणसी म्हणत I
श्रीगुरू आले अवलोकित I भक्तानुग्रह करावया II १० II
पुढें कृष्णातटाकांत I श्रीगुरू तीर्थें पावन करीत I
पंचगंगासंगम ख्यात I तेथें राहिले द्वादशाब्दें II ११ II
अनुपम्य तीर्थ मनोहर I जैसें अविमुक्त काशीपुर I
प्रयागासमान तीर्थ थोर I म्हणोनि राहिले परियेसा II १२ II
कुरवपुर ग्राम गहन I कुरुक्षेत्र तेंचि जाण I
पंचगंगासंगम कृष्णा I अत्योत्तम परियेसा II १३ II
कुरुक्षेत्रीं जितकें पुण्य I तयाहूनि अधिक असे जाण I
तीर्थे असतीं अग्रण्य I म्हणोनि राहिले श्रीगुरू II १४ II
पंचगंगानदीतीर I प्रख्यात असे पुराणांतर I
पांच नामें आहेति थोर I सांगेन ऐका एकचित्तें II १५ II
शिवा-भद्रा-भोगावती I कुंभीनदी-सरस्वती I
' पंचगंगा ' ऐसी ख्याति I महापातक संहारी II १६ II
ऐसी प्रख्यात पंचगंगा I आली कृष्णेचिया संगा I
प्रयागाहूनि असें चांगा I संगमस्थान मनोहर II १७ II
अमरापुर म्हणिजे ग्राम I स्थान असे अनुपम्य I
जैसा प्रयागसंगम I तैसें स्थान मनोहर II १८ II
वृक्ष असे औम्दुबरु I प्रत्यक्ष जाणा कल्पतरू I
देव असे अमरेश्वरू I तया संगमा षट्कूळी II १९ II
जैसी वाराणसी पुरी I गंगाभागीरथी-तीरीं I
पंचनदी संगम थोरी I तत्समान परियेसा II २० II
अमरेश्वर संनिधानीं I आहेति चौसष्ट योगिनी I
शक्तितीर्थ निर्गुणी I प्रख्यात असे परियेसा II २१ II
अमरेश्वरलिंग बरवें I त्यासी वंदूनि स्वभावें I
पूजितां नर अमर होय I विश्वनाथ तोचि जाणा II २२ II
प्रयागीं करितां माघस्नान I जें पुण्य होय साधन I
शतगुण होय तयाहून I एक स्नानें परियेसा II २३ II
सहज नदीसंगमांत I प्रयागसमान असे ख्यात I
अमरेश्वर परब्रह्म वस्तु I तया स्थानीं वास असे II २४ II
याकारणें तिये स्थानीं I कोटितीर्थे असतीं निर्गुणी I
वाहे गंगा दक्षिणी I वेणीसहित निरंतर II २५ II
अमित तीर्थें तया स्थानीं I सांगतां विस्तार पुराणीं I
अष्टतीर्थ ख्याति जाग्रणी I तया कृष्णातटाकांत II २६ II
उत्तर दिशीं असे देखा I वाहे कृष्णा पश्चिममुखा I
शुक्लतीर्थ नाम ऐका I ब्रह्महत्यापाप दूर II २७ II
औदुम्बर सन्मुखेसी I तीनी तीर्थें परियेसीं I
एकानंतर एक धनुषी I तीर्थें असती मनोहर II २८ II
" पापविनाशी " 'काम्यतीर्थ ' I तिसरें सिद्ध 'वरदतीर्थ ' I
अमरेश्वरसंनिधार्थ I अनुपम्य असे भूमंडळीं II २९ II
पुढें संगम-षट्कूळांत I ' प्रयागतीर्थ ' असे ख्यात I
' शक्तितीर्थ ' ' अमरतीर्थ ' I ' कोटितीर्थ ' परियेसा II ३० II
तीर्थें असती अपरांपर I सांगतां असे विस्तार I
याकारणें श्रीपाद्गुरू I राहिले तेथें द्वादशाब्दें II ३१ II
कृष्णा वेणी नदी दोनी I पंचगंगा मिळोनि I
सप्तनदीसंगम सगुणी I काय सांगूं महिमा त्यांची II ३२ II
ब्रह्महत्यादि महा पातकें I जळोनि जातीं स्नानें एकें I
ऐसें सिद्धस्थान निकें I सकळाभीष्ट होय तेथें II ३३ II
काय सांगूं त्यांची महिमा I आणिक द्दावया नाही उपमा I
दर्शनमात्रें होती काम्या I स्नानफळ काय वर्णूं II ३४ II
साक्षात् कल्पतरु I असे वृक्ष औदुम्बरु I
गौप्य होऊन अगोचरु I राहिले श्रीगुरु तया स्थानीं II ३५ II
भक्तजनतारणार्थ I होणार असे तीर्थ ख्यात I
राहिले तेथें श्रीगुरुनाथ I म्हणोनि प्रकट जाहले जाणा II ३६ II
असतां पुढें वर्तमानीं I भिक्षा करावया प्रतिदिनीं I
अमरापुरग्रामीं I जाती श्रीगुरू परियेसा II ३७ II
तया ग्रामीं द्विज एक I असे वेदाभ्यासक I
त्याची भार्या पतिसेवक I पतिव्रताशिरोमणी II ३८ II
सुक्षीण असे तो ब्राह्मण I शुक्लभिक्षा करी आपण I
कर्ममार्गी आचरण I असे सात्विक वृत्तीनें II ३९ II
तया विप्रमंदिरांत I असे वेल उन्नत I
शेंगा निघती नित्य बहुत I त्याणें उदरपूर्ति करी II ४० II
एखादे दिवशीं त्या ब्राह्मणासी I वरो न मिळे परियेसीं I
तया शेंगांतें रांधोनि हर्षी I दिवस क्रमी येणेंपरी II ४१ II
ऐसा तो ब्राह्मण दरिद्री I याचकपणें उदर भरी I
पंचमहायज्ञ कुसरी I अतिथी पूजी भक्तीनें II ४२ II
वर्ततां श्रीगुरू एके दिवसीं I तया विप्रमंदिरासी I
गेले आपण भिक्षेसी I नेलें विप्रें भक्तीनें II ४३ II
भक्तिपूर्वक श्रीगुरूसी I पूजा करी तो षोडशी I
घेवडे-शेंगा बहुवसी I केली होती पत्र-शाका II ४४ II
भिक्षा करून ब्राह्मणासी I आश्र्वासिती गुरु संतोषीं I
गेले तुझे दरिद्र दोषी I म्हणोनि निघती तये वेळीं II ४५ II
तया विप्राचे गृहांत I जो का होता वेल उन्नत I
घेवडा नाम विख्यात I आंगण सर्व वेष्टिलें असे II ४६ II
तया वेलाचें झाडमूळ I श्रीगुरूमूर्ति छेदिती तात्काळ I
टाकोनि देती परिबळे I गेले आपण संगमासी II ४७ II
विप्रवनिता तये वेळीं I दुःख करिती पुत्र सकळी I
म्हणती पहा हो दैव बळी I कैसें अदृष्ट आपुलें II ४८ II
आम्हीं तया यतीश्र्वरासी I काय उपद्रव केला त्यासी I
आमुचा ग्रास छेदुनि कैसी I टाकोनि दिल्हा भूमीवरी II ४९ II ऐसेपरी ते नारी I दुःख करी नानापरी I
पुरुष तिचा कोप वारी I म्हणे प्रारब्ध प्रमाण II ५० II
म्हणे स्त्रियेसी तये वेळीं I जें जें होणार जया काळीं I
निर्माण करी चंद्रमौळी I तया आधीन विश्व जाण II ५१ II
विश्वव्यापक नारायण I उत्पत्तिस्थितिलया कारण I
पिपीलिकादि स्थूळ-जीवन I समस्तां आहार पुरवीतसे II ५२ II
' आयुरन्नं प्रयच्छती ' I ऐसें बोले वेदश्रुति I
पंचानन आहार हस्ती I केवीं करी प्रत्यहीं II ५३ II
चौर्यायशीं लक्ष जीवराशी I स्थूल सूक्ष्म समस्तांसी I
निर्माण केले आहारासी I मग उत्पत्ति तदनंतरे II ५४ II
रंकरायासी एक दृष्टीं I करूनी पोषितो हे सर्व सृष्टि I
आपुलें आर्जव बरवें वोखटी I तैसे फळ आपणासी II ५५ II
पूर्वजन्मीचें निक्षेपण I सुकृत अथवा दुष्कृत जाण I
आपुलें आपणचि भोगणें I पुढिल्यावरी काय बोल II ५६ II
आपुलें दैव असतां उणें I पुढिल्या बोलती मूर्खपणें I
जें पेरिलें तेंचि भक्षणें I कवणावरी बोल सांगे II ५७ II
बोल ठेविसी यतीश्वरासी I आपलें आर्जव न विचारिसी I
ग्रास हरितला म्हणसी I अविद्यासागरी बुडोनि II ५८ II
तो तारक आम्हांसी I म्हणोनी आला भिक्षेसी I
नेलें आमुचे दरिद्रदोषी I तोचि तारील आमुतें II ५९ II
येणेंपरी स्त्रियेसी I संभाषी विप्र परियेसीं I
काढोनि वेलशाखेसी I टाकीता झाला गंगेंत II ६० II
तया वेलाचें मूळ थोरी I जें कां होतें आपुलें द्वारीं I
काढूं म्हणूनि द्विजवरीं I खणिता झाला तया वेळीं II ६१ II
काढितां वेलमूळासी I लाधला कुंभ निधानेसीं I
आनंद जाहला बहुवसी I घेऊनि गेला घरांत II ६२ II
म्हणती नवल काय वर्तलें I यतीश्वर आम्हां प्रसन्न झाले I
म्हणोनि ह्या वेला छेदिलें I निधान लाधलें आम्हांसी II ६३ II
नर नव्हे तो योगीश्वर I होईल ईश्वरीअवतार I
आम्हां भेटला दैन्यहर I म्हणती चला दर्शनासी II ६४ II
जाऊनि संगमा श्रीगुरूसी I पूजा करिती बहुवसी I
वृतांत सांगती तयांसी I तये वेळीं परियेसा II ६५ II
श्रीगुरू म्हणती तयासी I तुम्हीं न सांगणें कवणासी I
प्रकट करितां आम्हांसी I नसेल लक्ष्मी तुमचे घरीं II ६६ II
ऐसेपरी तया द्विजासी I सांगे श्रीगुरू परियेसीं I
अखंड लक्ष्मी तुमचे वंशीं I पुत्रपौत्रीं नांदाल II ६७ II
ऐसा वर लाधोन I गेली वनिता तो ब्राह्मण I
श्रीगुरूकृपा ऐसी जाण I दर्शनमात्रें दैन्य हरे II ६८ II
ज्यासी होय श्रीगुरूकृपा I त्यासी कैचें दैन्य पाप I
कल्पवृक्ष आश्रय करितां बापा I दैन्य कैंचें तया घरीं II ६९ II
दैवें उणा असेल जो नरु I त्याणें आश्रयावा श्रीगुरू I
तोचि उतरेल पैलपारु I पूज्य होय सकळिकांसी II ७० II
जो कोण भजेल श्रीगुरू I त्यासी लाधेल इह परू I
अखंड लक्ष्मी त्याचे घरीं I अष्ट ऐश्वर्ये नांदती II ७१ II
सिद्ध म्हणे नामधारकासी I श्रीगुरूमहिमा असे ऐसी I
भजावें तुम्हीं मनोमानसीं I कामधेनु तुझ्या घरीं II ७२ II
गंगाधराचा कुमर I सांगे श्रीगुरूचरित्रविस्तार I
पुढील कथामृतसार I ऐका श्रोते एकचित्तें II ७३ II
II इति श्रीगुरूचरित्रामृते परमकथाकल्पतरौ श्रीनृसिंहसरस्वत्युपाख्याने सिद्ध-नामधारकसंवादे
अमरापुरमहिमानं-द्विजदैन्यहरणं नाम अष्टादशोSध्यायः II
श्रीपादश्रीवल्लभ-नृसिंहसरस्वती-दत्तात्रेयार्पणमस्तु II
श्रीगुरुदेवदत्त II शुभं भवतु II