अनुकरण नावाखाली माणसाने प्राण्याचे गुण घेण्याचा प्रयत्न केला
नेहमी प्रमाणे आपल्याला पाहीजे तो अर्थ काढून मतलबी असल्याचा दाखला दिला
कुत्र्याचा लाळघोटीपणा घेतला पण त्याचा ईमानदारी घ्यायला कचरला
आपले काम होण्यासाठी प्रसंगी लाळ गाळुन
कामापुरता मामा व्ह्यायला शिकला
मुंगीचे सुईसारखे टोचणे घेतले पण मेहनत घ्यायला नाही धजावला
शब्दाने समोरच्याला घायाळ करुन काम का झाले नाही याची कारणे देवू लागला
वाघाची झड़प घालणे शिकला पण भूक नसताना शिकार करणे नाही टाळु शकला
तीच सवय सगळीकडे वापरुन भ्रष्टाचारातुन जगाला ओरबडायला शिकला
फुलपाखरांचे स्वत्छदीं आयुष्य कसे जगायचे हे ओळखुन तसेच जगु लागला
पण कुठे थांबायचे हे कळत असुनही त्याकडे मात्र डोळेझाक करायला लागला
देणारयाने देत जावे हे बरोबर लक्षात ठेवून जे मिळेल ते घेत सुटला
पण जेव्हा द्यायची वेळ आली तेव्हा माझी झोळी खाली म्हणून रडू लागला
अनुकरण असावे शहाणे हे समर्थांचे शब्द सोयीस्कररित्या विसरला
नाकी डोळी धड धाकट असुनही नको ते अंध अनुकरण करतच राहिला
---- निलेश जोशी
No comments:
Post a Comment