भरपूर शिकलेल्या एका माणसाची गाडी एकदा रस्त्यात बंद पडते. काही केल्या ती सुरु होत नसते. तिथून एक अडाणी माणूस जात असतो. तो मदतीसाठी पुढे येतो. ज्ञानी महोदय त्या येड्या गबाळ्या रुपाकडे बघतात. त्याची खिल्ली उडवतात. तो माणूस म्हणतो, मला एक संधी द्या. चला, हेही करून बघूया, म्हणत महोदय गाडीपासून बाजूला होतात. त्या अडाणी माणसाच्या हातात गाडीचे ‘मॅन्युअल’ कोंबतात. त्याची मजा बघत बाजूला सावलीत बसून राहतात. अडाणी माणूस ‘मॅन्युअल’ उलटं सुलटं करून पाहतो. ते बाजूला ठेवून तो थेट गाडीच्या इंजिनमध्ये डोकं खुपसतो. थोड्या वेळाने गाडी सुरु होते. ज्ञानी महोदय अवाक होतात. त्याला विचारतात, ‘तुला ‘मॅन्युअल’ वाचता येत नसून तू गाडी दुरुस्त कशी केलीस?’
इंजिनमधील तेलाने काळे झालेले हात पुसत तो ‘अडाणी’ माणूस म्हणतो, ‘साहेब, या गरिबाला वाचता येत न्हाई. म्हणून मी थोडा ‘ईचार’ करू शकलो !’
Tuesday, July 29, 2014
शिक्षण ??कोणते ??
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment