वदनी कवळ घेता

परवा कुठेतरी गेलो होतो. तिथला एक फलक नजरेत भरला.

वदनी कवळ घेता नाम घ्या मातृभूचे | सहज स्मरण होते आपुल्या बांधवांचे
कृषीवल-कृषीकर्मी राबती दिनरात | श्रमिक श्रम करोनी वस्तू या निर्मितात
करुनी स्मरण त्यांचे अन्न सेवा खुशाल | उदर भरण आहे चित्त होण्या विशाल

या ओळींचा निर्माता कोण हे मला माहित नाही. पण या माणसाला ‘खाण्याचं अध्यात्म’ कळलंय.
…अखेर मला ‘जातिवंत खवैय्या’ सापडलाय !